“Gislain, mijn lieve Gislain. De politie bracht hem bij ons in 2011”

Aan de rand van de Dantokpa-markt, de grootste van West-Afrika, staan twee barakken. Ze bevinden zich te midden van allerlei kleuren, geluiden en exotische geuren. Binnen spelen, dansen, zingen, leren of slapen tientallen jongens en meisjes op een bankje.

“Er wonen naar schatting zo’n 1000 kinderen op de Dantokpa-markt”, vertelt Claudine Boyissou, die verantwoordelijk is voor een van de twee barakken. “Elk jaar vangen we er tussen de 300 en 400 van op. We bieden hen een veilige thuishaven om te rusten.”

Deze kinderen, die wees zijn of ver van hun familie wonen, worden door de marktkramers vaak gebruikt als goedkope arbeidskrachten. Je vindt ze bij elk kraampje, waar ze grote en zware goederen verkopen of sleuren.

“Ze zijn vaak het slachtoffer van uitbuiting, misbruik, geweld en onrecht. ‘s Nachts slapen ze onder de kraampjes of in onbewoonbare ruimtes die tegen woekerprijzen verhuurd worden. Er gebeuren veel nare dingen op de markt.” Daarbovenop gaan de kinderen niet naar school.

“Gislain zat vroeger in dezelfde situatie”, zucht Sévérin Ahlonsou, een gespecialiseerde opvoeder in het opvanghuis Catchi, een partnercentrum van VIA Don Bosco dat straatkinderen een betrouwbare omgeving biedt. “Het was de politie die hem bij ons bracht. Als mijn geheugen me niet in de steek laat, was dat in het jaar 2011.”

Gislain, toen nog geen 15 jaar oud, is slechts een van de ongeveer dertig kinderen die de partners van VIA Don Bosco elk jaar van de markt en straat plukken.

“Zodra we deze jongeren van de markt gehaald hebben, is het ons doel om ze te helpen re-integreren, eerst op school en nadien op de arbeidsmarkt”, legt Wisdom Tsedi uit, project coach bij VIA Don Bosco. “Om dit te bereiken werken we samen met een heel netwerk van partners. Daarbij zijn de barakken en het opvanghuis Catchi de eerste schakel van het proces, en onze tewerkstellingsbureaus de laatste.”

Vandaag staat Gislain aan het hoofd van drie boerderijen. Hij adviseert andere landbouwers in Benin en omstreken, leidt jongeren op en beheert Facebook- en Whatsappgroepen om zijn kennis te delen. “Net als de andere jongeren van onze partnerscholen, heeft ons tewerkstellingsbureau hem een aantal jaar gevolgd om hem te begeleiden en ervoor te zorgen dat zijn re-integratie zo soepel mogelijk verloopt.”

Gislain kon zijn droom enkel verwezenlijken door hard te werken. Hij ging vastberaden, methodisch en verstandig te werk om zijn project tot een goed einde te brengen. Isabelle, zijn verloofde, studeert momenteel agrobosbouw. Hij lacht: “Met Isabelle wil ik samen verder groeien. Daarna kunnen we twee of drie kinderen krijgen, en daarna … daarna ben ik tevreden.”