In Kameroen, een land in Centraal-Afrika, is de constante geweldsdreiging van terreurorganisatie Boko Haram onderdeel geworden van het dagelijkse leven. Onderwijs kan een veilige haven bieden aan de jongeren.
Boko Haram is een terroristische organisatie die streeft naar een islamitische staat in West-Afrika. De groep kwam in 2009 op in Nigeria en verspreidde zich over de landen rond het Tsjaadmeer, inclusief Kameroen. Hier worden volgens een rapport van het Africa Center for Strategic Studies, een denktank van het Amerikaanse ministerie van Defensie, meer aanslagen gepleegd op burgers dan Nigeria, Niger en Tsjaad samen.
De invloed op onze partnerscholen
Het geweld van Boko Haram heeft een grote invloed op de werking van onze partnerscholen. Zo moest het ‘Institut de Formation en Entrepreneuriat Rural’ (IFER) in Mokolo-Koza, een landbouwschool voor jongeren, een jaar sluiten wegens de onveilige situatie. Intussen is de school gelukkig weer geopend.
Filip Maenhout beheert samen met de lokale onderwijspartners onze onderwijsprogramma’s in het land. Hij woont al meer dan 25 jaar met zijn familie in de hoofdstad Yaoundé en bezoekt de verschillende scholen regelmatig.
Zo bezocht hij onlangs de school IFER om te spreken met het personeel, de leerlingen en hun ouders. “Leerlingen maken hun examens onder het geluid van kanonschoten op de grens met Nigeria”, zucht Filip. “Bij elk schot gaan hun hoofden omhoog en verdwijnt hun blik in de verte. Wanneer de stilte terugkeert, concentreren ze zich opnieuw op hun papieren.”
“Het geluid van de geweren is onze muziek geworden”, reageert Yékémé Josiane, een leerling uit het derde leerjaar.
Onderwijs als wapen tegen terreur
Ondanks die woelige situatie, geven onze partners de moed niet op. “Wij willen de strijd met Boko Haram aanbinden door middel van onderwijs”, vertelt Daniel Kamibai, de directeur van de school. “Dat klopt”, gaat Zidagai, leerkracht van de school, verder: “Wij leerkrachten werken hard, net als de soldaten die aan het front staan in dit onveilige gebied. Wij moedigen ouders en leerlingen aan om door te zetten. Het is onze manier om bij te dragen tot de ontwikkeling van onze streek.”
Volgens Goumi, voorzitster van de oudervereniging, kan het onderwijs ook een manier zijn om de jongeren te bewuster te maken én te steunen. “Regelmatig ga ik naar het IFER om jongeren te sensibiliseren rond verdraagzaamheid en het belang van onderwijs. Ik troost leerlingen die uit het oorlogsgebied komen en die elke dag aan hun ouders denken.”
De school als veilige thuishaven voor de jongeren
Daarnaast kan het onderwijs ook een veilige thuishaven bieden aan de leerlingen. “Wij zijn trots op het werk van VIA Don Bosco. Onze kinderen bevinden zich in een goede en veilige omgeving. Er is water, elektriciteit, een muur en bewakers”, aldus Goumi.
“Dat de toegang tot de school beveiligd is stelt mij gerust”, knikt Talatou, moeder van een leerling uit het derde jaar getuigt: “Ik stuur mijn dochter naar het IFER omdat ik denk dat ze daar veilig is.”
“Door toch een minimum aan veiligheid te hebben, kan ik mijn toekomst zo goed mogelijk voorbereiden”, zucht Yékémé Josiane, leerling uit het derde jaar. “Ik hou van het ondernemerschap”, reageert ook Guissama Emmanuel Talaka, een andere leerling van het derde jaar. “Ik woon met mijn familie in het vluchtelingenkamp Minawao omdat ons dorp volledig bezet is door Boko Haram. Nu volg ik de landbouwopleiding om later hopelijk terug te keren naar het vruchtbare land dat Boko Haram ons ontnam.”